Izlet u Titel
Za maj 2017. NUSANTARA je odabrala izlet u Titel – kraj Srbije u koji dosad nije odlazila.
Izlet je ove nedelje, 21. maja, započeo posetom Specijalnom rezervatu prirode „Titelski breg“. Kuriozitet ovde jeste činjenica da se rezervat nalazi tako blizu grada; kuriozitet je bio i saznanje da na teritoriji Titela postoji čak 315 arheoloških lokaliteta. Članovi Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA videli su i ostatke manastira avgustinskog reda iz 11. veka, u kome je Emir Kusturica 1988. godine snimao svoj film „Dom za vešanje“. Sa Vidikovca rezervata, nazvanog Kalvarija, puca pogled na ušće Begeja u Tisu.
Izlet je podrazumevao i obilazak grada, kao i posetu galeriji “Stojan Trumić”. U galeriji je moguće videti većinu od ukupno 640 radova koje je Stojan Trumić zaveštao gradu Titelu. Šetnja titelskim ulicama dočarala je članovima Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA kako izgleda nedeljno popodne u gradu, a pokazala je i gde se nalazi Tehnička škola „Mileva Marić“, nazvana po slavnoj srpskoj naučnici rođenoj upravo u Titelu, Narodna biblioteka „Stojan Trumić“, zdanje Skupštine opštine, pred kojim se još vide ostaci rimskih sarkofaga iz 1. veka, koji svedoče o velikom značaju, pre svega trgovinskom, koji je u vreme Rima imalo ovo danas malo mesto od jedva 5.000 stanovnika. Tri rimska sarkofaga, koliko preostaje ispred zgrade Skupštine opštine, među Titeljanima su poznata kao „Stevine kamenčine“, nazvane tako po gospodinu Stevanu Gečevskom, dojučerašnjem direktoru Specijalnog rezervata prirode „Titelski breg“, koji je te nedelje bio domaćin i turistički vodič članovima Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA.
Trosatno krstarenje Tisom završeno je ručkom u restoranu hotela „Titel“, uz tamburaše, ambijent i provod tipičan za Vojvodinu.
Ove nedelje NUSANTARA je obišla i obližnji manastir Kovilj, manastir koji je, po predanju, osnovao Sveti Sava. Uz Visoke Dečane, najbrojniji je muški manastir u Srbiji – sada broji 20 monaha i iskušenika. Osim ikonostasa u renesansnom stilu, koji svakako ne predstavlja pravoslavni stil ikonopisanja, članovi Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA mogli su u velikoj crkvi da se dive i bogatim freskama u vizantijskom stilu. Kuriozitet u radu manastira Kovilj je i rad na rehabilitaciji narkomana, sa čim se NUSANTARA upoznala ove nedelje.
Biljana Đorđević