Izlet u Arilje
Prva subota u julu 2019. godine bila je rezervisana za obilazak zapadne Srbije – 6. jula NUSANTARA je posetila Arilje – „Prestonicu srpske maline“.
Izlet je započeo posetom domaćinstvu „Maslać“ u selu Pilatovići, 14 km od Arilja. Imanje, nazvano po porodičnom prezimenu, obnovljeno je pre deset godina i danas ima brojne pogodnosti na usluzi turistima. Članovi Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA imali su prilike da vide bazen, da se osveže pod suncobranima, poigraju se sa magarcem Todorom, maskotom domaćinstva „Maslać“, vide drvene kupe nalik na indijansko selo, kao i da popiju piće s pogledom na Zapadnu Moravu, koja protiče pored samog imanja gospodina Maslaća. Radoljub Maslać s pravom sebe smatra i predstavlja kao preteču seoskog turizma u ariljskom kraju.
Iz Pilatovića izletnici su produžili ka obližnjem selu Prilepac. Mesto je na glasu iz dva razloga; prvi je hram rođenja Presvete Bogorodice, a drugi poznata, i priznata, slikarska kolonija za koju se vezuje čak i ime Olje Ivanjicki. Crkvu rođenja Presvete Bogorodice podigao je knez Lazar 1374. godine, u slavu pobede nad užičkim županom Nikolom Altomanovićem i u znak pokajanja što je bio prinuđen da potegne mač na sunarodnika. Članovi Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA imali su prilike da posmatraju okolinu i obližnje četinarske šume sa vidikovca iz porte bogomolje; uz priču o crkvi pokajnici i crkvi Lazarici, sagrađenoj 15 godina pre Kosovskog boja, čuli su i pojedinosti o 10-dnevnoj slikarskoj koloniji koja počinje svakog 21. septembra, na Malu Gospojinu. Praznik je krsna slava crkve u Prilepcu.
A u centru Arilja članove Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA po izlasku iz autobusa dočekao je poznati „Spomenik malini“ – glavnoj industrijskoj grani ariljskog kraja! U Arilju nema kuće bez plastenika; stanovništvo, međutim, u sve većoj meri prelazi na gajenje i proizvodnju cveća. Izletnicima je ove subote ostavljeno dovoljno vremena za šetnju po gradu, obilazak Narodne biblioteke, Gradskog parka; najveća dragocenost i najvažniji istorijski spomenik u Arilju jeste, međutim, crkva Svetog Ahilija.
Crkva Sv. Ahilija zadužbina je kralja Dragutina Nemanjića, koji ju je sagradio 1296. godine. Lokalni vodič, gospođa Mirjana Stanković, ispričala je članovima Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA zanimljivu povest najvrednije ariljske bogomolje. Crkvu krasi „Plavi anđeo“, čuvena freska koja je po lepoti, izradi i simbolici u rangu „Belog anđela“ iz manastira Mileševa. Posetioci su videli i ktitorsku kompoziciju, koja predstavlja Dragutina, Katalinu i Milutina, kao i stojeću figuru Hrista Spasitelja, koje su predstavljale hram Sv. Ahilija na izložbi jugoslovenske umetnosti u Parizu 1971. Izletnici su saznali i da se u pravoslavnom hramu Sv. Ahilija, proglašenom kulturnim dobrom 1947., nalazi ne samo grob sa moštima svetog Ahilija, već i grobno mesto Urošica, najmlađeg sina kralja Dragutina.
Ništa manje zanimljiva nije bila ni poseta kompaniji „Drenovac LTD.“ u ariljskom selu Mirosaljci, koja je usledila po obilasku gradskog centra. Članove Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA lično je dočekao g. Slobodan Obradović, generalni direktor preduzeća. Uz bogato posluženje i priliku da probaju liofilizovane maline, vlasnik porodične kompanije objasnio je svojim gostima proces liofilizacije voća. Izletnici su saznali da je „Drenovac LTD.“ jedino preduzeće u Srbiji koje se od 1991. do danas bavi sušenjem maline.
Ekskluzivne vesti i proizvodni proces na stranu, sama poseta kompaniji „Drenovac LTD.“ već predstavlja ekskluzivu – NUSANTARA je prve julske subote priredila nešto neuobičajeno za svoje članove. Prilika za ovakvu posetu čitava je privilegija – preduzeće ne otvara vrata za posetioce i turiste svaki dan. Naročito ne u sezoni berbe.
Sama malina, kako sveža tako i liofilizovana, predstavljala je ekskluzivu za indonežanske posetioce – na izlet u Arilje NUSANTARA je povela 15 gostiju iz Indonezije. Za Indonežane, i malina i kompanija koja prerađuje maline predstavljale su otkrovenje. Za subotnje domaćine Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva, internacionalna poseta gostiju iz tako daleke zemlje nesvakidašnja je pojava.
Izlet je završen ručkom u etnodomaćinstvu „Savić“ u Mirosaljcima.
Biljana Đorđević
Foto: Vladimir Ilić i Biljana Đorđević
