Izlet u Bač
Miholjsko leto oktobra 2017. NUSANTARA je iskoristila za obilazak južne Bačke – u nedelju, 15. oktobra, Društvo srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA išlo je na izlet u Bač, Deronje i Odžake.
U prvoj prestonici Bačke, po kojoj je čitava ova oblast između Tise i Dunava i dobila ime, NUSANTARA je najpre obišla franjevački samostan. U „Crnoj crkvi“ iz 1169. godine, nekada templarskoj crkvi, a sada franjevačkom samostanu, koji se poslednjih meseci renovira sredstvima Evropske unije, članovi Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA imali su prilike da vide mihrab iz vremena kada je bogomolja bila pretvorena u džamiju. Crkva koju je još Evlija Čelebija opisao u svojim putopisima iako, po rečima oca Josipa Šprehera, dosta netačno, diči se i pneumatskim orguljama, koje su i dan-danas najjače u Vojvodini, kao i bibliotekom sa preko 5.000 naslova, od kojih mnogi datiraju još iz XV veka.
Osim franjevačkog samostana, na čijem je mestu, pretpostavlja se, bila ustanovljena prva bolnica u Panoniji, Bač ima i čuvenu tvrđavu iz XIV veka koja je za mnoge članove Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA bila pravo otkrovenje. Podigao ju je ugarski kralj Karlo Robert da bi sprečio pritiske srpskog carstva na južnu granicu Ugarske. Rupe i otvore na masivnim zidinama Bačke tvrđave, koje su članovi Društva NUSANTARA videli i fotografisali ove nedelje, delo su Austrougara koji su topovskom đuladi pokušavali da iz utvrđenja isteraju pobunjenike tokom Rakocijeve bune (1701-1708). Tvrđava je posle miniranja 1704. godine napuštena, jer više nije bila u stanju nikoga da odbrani. Predstavlja spomenik kulture od izuzetnog značaja u Republici Srbiji.
Izlet je nastavljen posetom manastiru Bođani, jednom od tri pravoslavna manastira u Bačkoj; Bođani su isto tako jedan od najlepše uređenih srpskih manastira – sâm vrt sadrži više od 130 vrsta najrazličitijeg rastinja. Pored živopisa Hristofora Žefarovića, „opšteg ilirsko-srpskog zografa“, iz 1737. godine, u zadužbini trgovca Bogdana, Srbina iz Dalmacije, završenoj 1478. godine, članovi Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA otkrili su i tri specifičnosti freskopisanja koje razlikuju ovaj manastir od ostalih pravoslavnih svetinja u Srbiji. Na jednoj je fresci iz Bođana prvi put u srpskom slikarstvu predstavljena perspektiva. Freske su specifične i po tome što su rađene uljanim bojama na suvom, ne na vlažnom malteru, kako se vekovima pre toga radilo u freskopisanju. Jedinstven je i luk sa freskama koje predstavljaju biblijske scene od stvaranja sveta do izgona iz raja.
NUSANTARA je ove nedelje obišla i etnokuću gospodina Branislava Vasića u selu Deronje, u opštini Odžaci. Gospodin Vasić proizvodi organsku hranu i samostalno obrađuje svoje imanje od 18 hektara, na kome je podigao i dve vetrenjače pomoću kojih se snabdeva vodom. Pored voćnjaka sa raznim kulturama, vlasnik etnokuće poseduje i vinograd sa starim, nekada gajenim, sortama. Atrakciju gazdinstva u Deronjama predstavlja i kolekcija od 7 ili 8 starih traktora (oldtajmera) – neki od članova Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA prvi put su u Deronjama saznali da je kompanija „Porsche“ ikada proizvodila i traktore!
Tokom ručka u odžačkom restoranu „Lazar“, članove Društva srpsko-indonežanskog prijateljstva NUSANTARA zabavljali su deronjski tamburaši – sinovi i unuci muzičara koji su svojevremeno nastupali u antologijskim filmovima jugoslovenske kinematografije „Skupljači perja“ i „Biće skoro propast sveta“. Posebna atrakcija njihovog nedeljnog nastupa bilo je sviranje na jednoj žici muzičke „bande“ porodice Jovanović iz Deronja.
NUSANTARA je svoj nedeljni izlet po južnoj Bačkoj završila degustiranjem zvanično najboljeg sladoleda na svetu – prava adresa za najkvalitetniji domaći sladoled jeste poslastičarnica „Grand“ u Odžacima. Vlasnik poslastičarnice „Grand“, gospodin Ćufli Miniri, potomak je porodice Egipćana koja već 800 godina živi u Srbiji i nosilac je zlatnih medalja za kvalitet za 2010. i 2011. godinu.
Biljana Đorđević